Szukaj |
>NASZE STRONY |
MAIN |
|
|
GRY FABULARNE |
|
|
GRY cRPG |
|
|
FANTASTYKA |
|
|
PROJEKTY |
|
|
|
|
Statystyki |
userzy w serwisie: gości w serwisie: 0 |
|
|
|
|
Płomienie Smoków
Płomienie Smoków powstały w zamierzchłych czasach pierwszej inwazji chaosu. Kiedy Pradawni Slanovie stracili kontrolę nad przejściami, a rozprzestrzeniająca się spaczeń dała początek wielu mrocznym bytom. Gdy do starego świata wsiąkły potężne duchy bogów chaosu, zawiązało się pierwsze i ostatnie przymierze między ludźmi, elfami, krasnoludami i ... smokami.
Działo się to na krótko po tym jak pierwsze zorganizowane armie chaosu, pod wodzą Khornea Strasznego, wypowiedziały wojnę rasą Starego Świata. Fala zniszczenia i chaosu przelała się przez północne rubieże kontynentu. Nieprzygotowani do wojny elfowie i krasnoludowie ponieśli druzgoczącą klęskę. Zastępy mutantów, wspierane przez coraz liczniejszych nieumarłych i świeżo przybyłe demony, parły na południe paląc i zabijając. Dobre rasy nie były przygotowane do wojny na taką skalę. Fala chaosu zalewała świat.
Na długo przed pojawieniem się na planecie Pradawnych Slanów, żyły i rozwijały się na niej inne inteligentne stworzenia. Smoki. Wspaniałe i groźne. Pradawni zbyt szybko uznali ten gatunek za niższy. Zwiedzieni przez ich drapieżny wygląd i fizyczną siłę nie dostrzegli wielkiej mądrości drzemiącej w tych pradawnych stworach.
Przez całe stulecia Pradawni i smoki żyli obok siebie ignorując się nawzajem. Slanowie zajęci swymi eksperymentami, smoki cierpliwe i wyczekujące. Nadszedł wielki wybuch. Slanowie stracili możliwość podróżowania między planetami. Ci którzy zostali na miejscu szybko poczęli tracić wiedzę, władzę i kontrolę nad planetą.
Smoki czuły, że nadszedł ich czas. Niestety, nawet one nie przewidziały tego co miało się wydarzyć. Na świat przybyły Balrogi i Wielkie Demony Bogów Chaosu. W walce z nimi poległo wielu z pośród smoczego plemienia. Smoki, jedyna nadzieja świata i osamotnionych dobrych raz, zrozumiały, iż nie są w stanie powstrzymać inwazji chaosu.
Wtedy to, kiedy najpotężniejsi tego świata padli na kolana słaniając się pod ciosami wroga, kiedy wydawało się, że fala chaosu pochłonie cały świat, zza zachodniego oceanu przybył Coner. Wódz wspaniałego plemienia, plemienia wywodzącego się od jednego z najstarszych i najszlachetniejszych ludzi stworzonych przez Slanów.
Jego ludzie, odziani we wspaniałe zbroje sporządzone na wzór Pradawnych i z bronią wykutą właśnie przez nich, wkroczyli w zamęt i pożogę wojny tnąc i miażdżą armie chaosu.
Wtedy też potężny Gharr, wódz wielkiego klanu krasnoludów i Jazon, książę Wysokich Elfów, wyszli ze swych królestw na czele wspaniałych, doskonale wyszkolonych i uzbrojonych wojowników wybranych z pośród najlepszych ze swych plemion. Smoki przebudziły się.
Z pośród najstarszych i najmądrzejszych z ich plemienia wybrano dwunastu najpotężniejszych. Z ich kości i łusek wykuto dwanaście mieczy. W ich ogniu urabiano broń i w ich krwi ją hartowano. W te ostrza przelano dusze ich i smutek ich braci, którzy to je stworzyli poświęcając pobratymców.
I tak trzy dobre rasy, trzy armie i trzech wielkich wodzów Coner, Gharr i Jazon spotkali się pod Granią Ognistego Wiatru. Tam smoki powierzyły im dwanaście mieczy. Każdy z nich nosił imię po smoku, z którego kości, łusek, oddechu i krwi został stworzony. I tak Coner otrzymał Thora, a jego generałowie Wrota, Ekhla i Tiana. Dumnemu Gharrowi podarowano Draka, a jego trzem hanom- berserkerom Gasha, Feya i Nebre.
Na końcu powierzono Jazonowi Turvila, a jago czarodziejom Rukbat, Hekate i Xawiana.
Każdy z mieczy różnił się od siebie, tak jak różniły się dusze mieszkających w nich smoków. Miecze ludzi były długie i szybie w zadawaniu śmierci. Broń krasnali krótka, masywna i zabójcza. Elfie miecze, były najmisterniejsze, a smoki w nich mieszkające najstarsze i najmądrzejsze.
Każdy ze Smoczych Płomieni splatał swe istnienie ze swym właścicielem i dbał o niego w szczególny sposób. Więź między oboma duszami stawała się z czasem tak mocna, że po śmierci właściciele miecz pękał i rozsypywał się w proch (nie zawsze jednak).
I tak troje wodzów, wraz ze swymi generałami i wojskami ruszyli ku północy, niosąc Smocze Płomienie na spotkanie ciemności.
Wojna trwała jeszcze lata i niewielu z tych co wyruszyli spod Grano Ognistego Wiatru przeżyło by być światkami zwycięstwa nad chaosem, który zepchnięty został daleko na rubieże świata.
Trzy plemiona poczęły leczyć rany i rozwijać się dalej spokojnie. Te ze Smoczych Płomieni, które przetrwały wojnę zwrócono smokom lub ukryto z dala od świata. Plemiona żyły i rosły w siłę. Chaos przyczaił się na rubieżach i lizał rany. A miecze smoków czekały.
Ogólne charakterystyki Płomieni Smoków:
Trzy Ludzkie Płomienie:
Szybkie i celne, na ogół +2A +20I
Ponadto leczenie ran raz na dzień,
Właściciel otrzymuje umiejętność B. Szybki i
Szybki refleks
Obrażenia od ognia +3
50% odporności na ogień
Trzy Płomienie Krasnali:
Mocne i zabójcze, na ogół +2S +20WW
Właściciel jest odporny na strach i grozę
Otrzymuje umiejętności B. Wytrzymały i
Szaleńczy Atak
Obrażenia od ognia +4
50% odporności na ogień
Trzy Płomienie Elfów:
Ostrza mędrców, głównie +20Int +20SW
Właściciel (jeśli posiada odpowiedni poziom
maga) otrzymuje dodatkowe czary, oraz umiejętności
Szósty zmysł i Szczęście
Obrażenia od ognia +2
50% odporności na ogień
Konor. |
komentarz[30] | |
|
|
|
|
|
Komentarze do "Płomienie Smoków" |
|
|
|
|
|
|
|