Szukaj |
>NASZE STRONY |
MAIN |
|
|
GRY FABULARNE |
|
|
GRY cRPG |
|
|
FANTASTYKA |
|
|
PROJEKTY |
|
|
|
|
Statystyki |
userzy w serwisie: gości w serwisie: 0 |
|
|
|
|
Na wzgórzu przepaści dwóch sklepiającyh się krain,
nad brzegiem morza pieniących się fal,
nad wielką górą zwaną Elfim Rajem
dwóch dzielnych smiałków wyruszyło w świat.
Zostawili rodzine,swój ogród,swój sad
Ukochaną starszyzne, której służyli nie raz.
Odeszli z krainy na długi czas,by okazać swą męskość,
by ochronić swój las.
Wiedzieli obaj że odchodzą w świat,
ze od teraz ich życiem będzie rzadził czas.
Szukali domu,szczęścia rodziny
lecz gdy wrócili zastali ruiny.
I tak dwóch śmiałków wyruszyło w świat
poświęciło kraine której strzeglo od lat.
Gdy wieczna pustka ogarnia sens i istenienie
gdy dusza głodna,gdy nadchodzi pragnienie,
szukamy studni i kropli nadziei
-ale czy jesteś moja strugo wody?
czy zlana z potokiem, wiatrem rozwiania
przez ludzi nigdy nie zasłyszana
powiałaś na kresy,bezludnej krainy
Gdzie bruzdy wiele i wiecznej zmarzliny.
Gdy pragnę wolnośći, twej wdziecznej, dozgonnej i szczerej miłości,
czyż nie jest pieknie żyć u skraju mej skromnej chaty,otoczonej lasami,
wśród wolni polnych kwiatów?
Wróć ukochany do górskiej doliny
nie odchodz prosze od naszej dzieciny!
I tak rozdroża nad dwoma światami
rozeszly się nagle miedzy kolebkami.
Wsrod wiatrow poterznych o mocy nieczystej
wsrod stromych pagorkow i ziemi ognistej
umarlo skupienie,nadeszlo krwawe ,bolesne cierpienie
-czas w droge ruszac waleczni rataje
parobki folwarczne zlo znow powstaje!
Drogi rozstaja sie w glebi doliny
lawa wciaz stygnie u progu krainy
Wioska umarla,umarly rosliny kazdy cos stracil
z swej boskiej miesciny.
Wedrowac tak mozna przez setki lat ,lecz czy ktos widzi sens naszych lat?
-drogi Tridorze czy jam jest wyrocznia?,brak naszych bram do rodzinnej doliny
brak zycia lesnego ,wiele padliny,lecz czy sadzony nasz zywot jest gdy nie ronimy
za zyciem lez?
-Wiec bronmy naszej upadlej krainy przed zlem ktore czycha na nasze rodziny.
-Towarzyszu spragniony,checia walki i smierci oszolomiony,pomnij rodziny gdyz
sami jestesmy na tym elfim dworze.Nic nie przetrwalo ,nic nie pomorze
-Wierne nasze manowce pozostaly przy zyciu i wiecznej trosce wiec podarzajmy za wielkim mostem!
Lecz gdy usna zmartwienia i zycia odrodza sie nowe pragnienia,wspomnij moj bracie o naszej rodzinie
i zyjmy dalej w tej pustej krainie.
Erwindea. |
komentarz[17] | |
|
|
|
|
|
Komentarze do "Dolina Skupienia" |
|
|
|
|
|
|
|